آن کس که یاد سید الشهداء علیه السلام و دیگر شهدای کربلا را به معنای واقعی زنده نگاه داشت، امام زین العابدین، حضرت سجاد علیه السلام بود. ایشان در تمام عمر شریف خود بعد از عاشورا، نام، یاد و مرام پدر بزرگوارشان را در زمان ها و مکان ها و به گونه های مختلف، زنده نگاه داشتند. در دیگر سو مانند همه ائمه هدی، مسئولیت هدایت امت را نیز برعهده داشتند. همچنین از این امام بزرگوار یادگاری ارزشمند و یگانه ای به جا مانده است که هر چه زمان می گذرد بشر به آن محتاج تر می شود. صحیفه سجادیه و دعاهایی که از آن بزرگوار به یادگار مانده، در چند بخش قابل تامل است. اولا اهمیت دعا در زندگی بشر و نیاز فطری انسان به مناجات با پروردگار را می رساند و در ثانی قالب دعا را برای بیان همه مسائل معنوی و مادی، فردی و اجتماعی، فراخ و مناسب ارائه می دهد و در وجهی دیگر، منظومه ای درباره بزرگ ترین پرسش های بشر تا کارآمدترین پرسش های زندگی عادی؛ نوعی الهیات زندگی.
دبیرخانه دانشگاهی شهید بهروز مرادی ضمن تبریک ولادت با سعادت امام سجاد علیه السلام، از همه اهالی فکر و فرهنگ و هنر دعوت می کند تا ضمن مطالعه سیره آن بزرگوار چه در مدت اسارت و چه بعد از آن و همچنین رفتن به آستان مبارک صحیفه سجادیه، زندگی و آثار خود را رنگ و بوی معنوی ببخشند. هنرمندی که در راه آن امام قدم می گذرد بی شک اولین ماموریت خود را زنده نگاه داشتن یاد شهدا می داند، چنین هنرمندی به رابطه بین مخلوق و خالق و نقش دعا و مناجات، عمیقا توجه می کند و سعی می کند تا روح آثار او بی بهره از روح دعا نباشد. هنرمندی که امام او ائمه طاهرین از جمله امام زین العابدین باشد، عرصه هنر را عرصه عبادت خداوند و دشمنی شیطان می داند و می بیند و چنین هنرمندی هر آنچه را خلق کند نمی تواند بیرون از دایره هنر مقاومت و پایداری باشد.